پایگاه خبری آسیا تایمز در مقاله ای به قلم برایان داونینگ، به تلاشهای کور منطقه ای عربستان و رژیم صهیونیستی در مقابل ایران پرداخته و این سیاستها را شکست خورده می داند.

.'

'.

بنا به ادعای برخی از تحلیلگران داخل و خارج از اسرائیل، ایران به دنبال ساخت سلاح های هسته ای می باشد؛ این در حالی ست که خود اسرائیل یکی از بزرگترین زرادخانه های جهان را در اختیار دارد. 

ایالات متحده و اتحادیه اروپا و بسیاری از کارشناسان صهیونیست در مورد نیات و اهداف فعالیت های هسته ای ایران شبهه افکنی می کنند. 

در این بین تنها عربستان سعودی و برخی دیگر از کشورهای شورای خلیج فارس(GCC)از فرافکنی های منطقه ای رژیم اسرائیل در مورد حمله نظامی به ایران حمایت می کنند. 

در این راستا عربستان سعودی حق عبور هواپیمای جنگی اسرائیل را از حریم خود تضمین کرده است. در امور بین الملل و منطقه خاورمیانه، عربستان و اسرائیل هم پیمان و متحدان دیرینه شناخته می شوند. 

اما این همکاری تا کجا ادامه خواهد یافت؟ 

آیا این دو کشور طرح ها و تدایبیر پایانی مختلفی را در ذهن دارند؟ 

با نگاهی به سیاست خارجی رژیم اسرائیل در قبال ایران در طول ۵۰ سال گذشته می توان چنین استنباط کرد که اسرائیل اهداف طولانی مدت را دنبال می کند. 

اما عربستان سعودی قاطعانه خواستار تضعیف کامل ایران است و این کشور را قدرتی منطقه در برابر خود می بیند.

در زمان شاه معدوم روابط خوبی بین ایران و اسرائیل حاکم بود. 

شاه نفت ایران را به رژیم اسرائیل می فروخت و در قبال آن، تجهیزات نظامی و اطلاعاتی را دریافت می کرد. 

با سقوط شاه در سال ۱۹۷۹ تغییرات زیادی در منطقه ایجاد شد.

پس از آن که ارتش عراق در اولین جنگ خلیج فارس به شدت شکست خورد، تیرگی روابط بین ایران و اسرائیل نیز در سال ۱۹۹۰ بر اساس مسائل استراتژیک منطقه ای آن زمان آغاز گردید. 

ایران در این سال ها به کشوری مقتدر و تاثیر گذار در منطقه تبدیل شده است و همین امر رژیم صهیونیستی را به هراس انداخته است.

از طرفی عربستان سعودی همچنین در پی گسترش ناامنی در درون ایران است و در این راستا از تحریک کرد ها اعراب و بلوچ های ایرانی با اهداف تجزیه ایران، نیز حمایت می کند. 

تحقق آرزوی عربستان، امری دست نیافتنی است.

واقعیت امر این است که جنگ و حوادث آن پیش بینی نشده است و اینکه جهان عرب در حال ورود به یک دوره جدید، غیر قابل پیش بینی است که اسرائیل را در آینده بیشتر به خود مشغول خواهد کرد. 

افزایش قدرت عربستان سعودی در منطقه می تواند یک روز به اتحاد کشورهای سنی تحت رهبری سیاسی و مالی ریاض منجر گردد.

عربستان سعودی و دیگر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس از نظر نظامی متکی به غیر می باشند، اما می توانند با دارایی های مالی خود حمایت و پشتیبانی کشورهای منطقه، به ویژه مصر، سوریه، و بخش های سنی نشین غرب عراق را بدست آورند. 

این کشورها همگی دارای ساختارهای نظامی خاص خود هستند،همه آنها نیاز به کمک های خارجی دارند و از طرفی همه آنها روابط چندان مناسبی با اسرائیل ندارند._(مصر سوریه و ….) 

آسیا تایمز در پایان ادعا می کند: بنابراین، بهترین سیاست ممکنه برای اسرائیل در قبال ایران،تمرکز بر روی توقف فعالیتهسته ای ایران و حتی توقف مناسبات و تعاملات ایران و سوریه می باشد، اما نه به آن شدتی که به تضعیف و متلاشی شدن ایران منجر گردد.